مسئله607: ششمين عمل از اعمال حجّ تمتّع که بايد روز عيد و بعد از رمي و ذبح
انجام شود، حلق يا تقصير
است.
مسئله608: مکان حلق يا تقصير در حجّ تمتّع، مني است.
مسئله609: حج‌گزار بين حلق (سر تراشيدن) و تقصير (چيدن قدري
از ناخن يا موي سر يا صورت) مخيّر است، هر چند سال اول حجّ او باشد يا نايب باشد.
مسئله610: كساني كه سال اوّل حجّ آنها است، بهتر است حلق نمايند، بلكه حلق براي همه بهتر از تقصير است.
مسئله611: زن‌ها بايد تقصير كنند، و تراشيدن سر براي
آنها كافي نيست.
مسئله612: در تقصير چنانچه در احكام عمره گذشت چيدن مقدار كمي از موي سر
يا ريش يا گرفتن يك ناخن كفايت
مي‌كند، ولي در حلق بايد تمام سر را بتراشد.
مسئله613: حلق و تقصير چون از عبادات است بايد با توجّه به عمل و با قصد
تقرّب انجام گيرد و اگر ديگري هم سر او را مي‌تراشد يا تقصير مي‌كند بايد خودش
نيّت كند.
مسئله614: در
تقصير، کندن مو کفايت نمي‌کند و بايد موي سر يا صورت چيده شود.
مسئله615: کسي که
هنوز محرم است و حلق يا تقصير نکرده، مي‌تواند براي ديگري حلق يا تقصير کند و ضرر
به احرام هيچ کدام نمي‌زند.
مسئله616: اگر کسي سرش مو نداشته باشد، بايد تقصير كند، و تراشيدن ريش يا
چيدن موهاي ساير بدن كافي نيست، علاوه بر اينكه تراشيدن ريش در حالت عادي هم حرام است.
مسئله617: اگر كسي سهواً يا جهلاً يا به واسطۀ عذري بلكه
عمداً در روز عيد يا در مني حلق يا تقصير نكرد، حجِّ او صحيح است و اگر مي‌تواند بايد به مني برگردد و اگر نمي‌تواند برگردد يا مي‌تواند ولي برنگردد، هرجا به جا آورد كافي است، و لازم
نيست موي خود را به مني بفرستد. ولي در صورت عمد گناهكار است.
مسئله618: اگر حج‌گزار حلق يا تقصير را قبل از رمي يا ذبح انجام داد كفايت
مي‌كند و حجّ او صحيح است، گرچه در صورت عمد گناه كرده است.
مسئله619: اگر حلق يا تقصير را بعد از طواف حجّ يا سعي يا طواف نساء انجام داد كفايت مي‌كند و حجّ او صحيح
است، گرچه در صورت عمد گناه كرده است.
مسئله620: بعد از حلق يا تقصير تمام محرماتي كه به واسطۀ احرام بر حج‌گزار
حرام شده بود حلال مي‌شود، مگر
استعمال بوي خوش که بعد از انجام طواف حج و نماز آن و سعي صفا و مروه حلال مي‌شود
و التذاذ جنسي که بعد از به جا آوردن طواف نساء و نماز آن، حلال مي‌گردد.
مستحبّات حلق يا تقصير
مسئله621: چند چيز در حلق و تقصير مستحبّ است:
1 ـ اگر سر
مي‌تراشد از جانب راست جلوي سر شروع كند و اين دعا را بخواند:
« اللَّهُمَّ أَعْطِنِي بِكُلِّ شَعْرَةٍ نُوراً يَوْمَ
الْقِيَامَة» [1]
«خدايا، براي هر مويي نوري در روز
قيامت به من عطا فرما.»
2 ـ موي سر
خود را در مني در خيمه خود دفن نمايد.
3 ـ بعد از
تراشيدن سر، ريش وشارب خود را اصلاح
كند و تمام ناخن‌هاي خود را بگيرد.
پی نوشت
ها:
[1]. من لايحضره الفقيه، ج 2، ص 550
